Vaishnav Jana Tho - Narsinh Mehta - Old Gujarati Bhajan

वैष्णव जन तो तेने कहिये जे पीड परायी जाणे रे ।
पर दुःखे उपकार करे तो ये मन अभिमान न आणे रे ॥

सकळ लोकमां सहुने वंदे, निंदा न करे केनी रे ।
वाच काछ मन निश्चल राखे, धन धन जननी तेनी रे ॥

समदृष्टि ने तृष्णा त्यागी, परस्त्री जेने मात रे ।
जिह्वा थकी असत्य न बोले, परधन नव झाले हाथ रे ॥

मोह माया व्यापे नहि जेने, दृढ़ वैराग्य जेना मनमां रे ।
रामनाम शु ताळी रे लागी, सकळ तीरथ तेना तनमां रे ॥

वणलोभी ने कपटरहित छे, काम क्रोध निवार्या रे ।
भणे नरसैयो तेनुं दरसन करतां, कुळ एकोतेर तार्या रे ॥

వైష్ణవ జన తో - తేనే కహియే జే - పీడ పరాయీ - జాణే రే

పర దుఃఖే - ఉపకార కరే తో యే - మన అభిమాన న - ఆణే రే

సకల లోక మా - సహునే వందే - నిందా న కరే - కేనీ రే

వాచ కాచ మన - నిశ్చల రాఖే, ధన ధన జననీ - తేనీ రే 

సమదృష్టీ నే - తృష్ణా త్యాగీ, పరస్త్రీ జేనే - మాతరే

జిహ్వా తకీ - అసత్య న బోలే - పరధన నవ ఝాలే - హాథ రే 

మోహ మాయా - వ్యాపే నహి జేనే - దృఢ వైరాగ్య జేనా - మనమా రే

రామ నామ షు - తాళీ లాగీ - సకల తీరథ తేనా - తనమా రే

వణ లోభీ నే - కపట రహిత ఛే - కామ క్రోధ - నివార్యా రే

భనే నరసైయో తేనుం - దరశన కరతా - హుళ ఏకోతేర - తార్యా రే

Vaishnava jana tho thene kahiye je peeḍa paraayee jaaṇe re,
para duḥkhe upakaara kare tho ye mana abhimaana na aaṇe re

sakaḷa loka maaṁ sahune vande, nindaa na kare kenee re,
vaaca kaacha mana nischala raakhe, dhana dhana jananee thenee re

sama-dṛṣṭi ne tṛishṇaa tyaagee, para-sthree jene maatha re,
jihvaa thakee asatya na bole, para-dhana nava jhaale haatha re

moha maayaa vyaape nahi jene, dhruda-vairaagya jenaa manamaaṁ re,
Raama-naama shu taaḷee laagee, sakaḷa theeratha thenaa tanamaaṁ re

vaṇa-lobhee ne kapaṭa-rahitha che, kaama krodha nivaaryaa re,
bhaṇe narasaiyo thenuṁ darasana karataaṁ, kuḷa ekotera taaryaa re

vaiṣṇava jana to tene kahiye je pīḍa parāyī jāṇe re,

para duḥkhe upakāra kare to ye mana abhimāna na āṇe re

sakaḷa loka māṁ sahune vande, nindā na kare kenī re,

vāca kācha mana nischala raakhe, dhana dhana jananī tenī re

sama-dṛṣṭi ne tṛṣṇā tyāgī, para-strī jene māta re,

jihvā thakī asatya na bole, para-dhana nava jhāle hātha re

moha māyā vyāpe nahi jene, dhruda-vairāgya jenā manamāṁ re,

rāma-nāma shu tāḷī lāgī, sakaḷa tīratha tenā tanamāṁ re

vaṇa-lobhī ne kapaṭa-rahita che, kāma krodha nivāryā re,

bhaṇe narasaiyo tenuṁ darasana karatāṁ, kuḷa ekotera tāryā re

Meaning:

Call those people "Vaishnav" (God's people) who feel the pain of others, help those who are in misery, but never let self-conceit enter their mind.

God's people respect the entire world, do not disparage anyone, keep their words, actions and thoughts pure. The mother of such a soul is blessed.

God's people see all equally, renounce craving, respect other women as their own mother. Their tongue never utters false words and their hands never touch the wealth of others.

God's people do not succumb to worldly attachments. They are firmly detached from the mundane. They are enticed by the name of Raam. All places of pilgrimage are embodied in them.

They have forsaken greed and deceit. They stay afar from desire and anger. Narsi (the poet) says: I'd be grateful to meet such a soul, whose virtue liberates their entire lineage.